یه روز با یكی آشنا میشی،یه جورایی حضورش رو قبول میكنی!

بهش اعتماد میكنی،بهش دل میبندی!

باهاش میخندی،باهاش اشك میریزی!

بهش میگی دوستت دارم،بهت میگه دوستت دارم!

شبا با یادش میخوابی،روزا با فكرش زندگی میكنی!

خودشو یه جوری تو دلت جا میكنه كه فكر میكنی بهتر از اون هیچوقت

نبوده!

امید زندگیت میشه،نه؛خود زندگیت میشه!

حس میكنی بدون اون هیچ فردایی نداری،میخوای كه باهم آیندتون رو

بسازید!

جلوی همه ازش دفاع میكنی،میگی این بهترینه!

هیچكس جرأت نداره بهش چیزی بگه،چون تمام قلبت رو تسخیر كرده

و چشمات رو،رو همه چیز میبندی!

بهت میگه تو بهترینی،واست هركاری میكنم كه چشمات دیگه هیچكس

رو نبینه!

اون دیگه سلطان قلبته،حالا دیگه باورش میكنی!

حتی دروغاشم،توجیه میكنی،میگی اون فقط مال منه،پس میتونه

هركاری دوست داره باهام بكنه!

جرأت پیدا میكنی بهش بگی عاشقتم و باهات می مونم!

اما یه دفعه . . .